Del av parlementarismen er jo reint faktisk at Stortinget styrer. Ingen av partia i dag har utsikter til å få reint fleirtal på Stortinget i overskueleg framtid. Difor vil politikken nødvendigvis vere prega av kompromiss mellom ulike parti.

All den tid fleire av punkta ofte er gjensidig utelukkande må det nødvendigvis vere enkelte som ikkje kan gjennomførast.

Du får heller lese prinsipprogramma til det enkelte partiet, og vurdere kva generell retning dei jobber i. For forslaget ditt er upraktisk, urealistisk, og unyttig.

Og eg vil i tillegg gå litt lenger. Det at du stiller forslaget antyder at du ikkje forstår prosessane som ligg bak politikk. At parti har eit indre demokrati, som avgjer kva standpunkt dei skal stå på - og at einskildkandidater er nettopp einskildkandidater, som stortsett identifiserer seg med partiet, men ikkje nødvendigvis fullt ut. Og at det er gjenstand for forhandling internt i partiet, og eksternt. Kanskje er saka ikkje spesielt viktig, og billig å ofre for å få gjennomslag på andre felt?

Det går forsåvidt igjen i andre innlegg frå deg; du har sterke meininger om tema som det framstår som rimeleg åpenbart at du har relativt liten innsikt i. I tilfellet politikk kan det innvendast at det er eit demokratisk problem at mange ikkje forstår at politikk handler om kompromisser - og delar av det kan ein gjerne skulde på tabloidmedia og skuleverket; andre delar på politikarane. Men og litt på folk som vel å ikkje settje seg inn i ting.