Ah! Eit tema eg kan litt om! Skreiv om tidevasskraft som bacheloroppgåve. Energimengdene i vatn i bevegelse er store, men problemet er at det ofte er spreidt over stort areal, som gjer at det blir relativt lite per areal. Det er litt som med vindmøller; du vil fange størst mogeleg areal. Enkelte plasser er imidlertid det konsentrert på eit mindre område, der du har eit smalt sund, før fjorden breier seg ut igjen. Andre plasser, som Kvalsund, handler det om at øyer fører til tidevasstraum i eit sund som er ope mot hav i begge endar.

Men p.t. er antakeleg både sol og vind langt billegare, og langt meir moden teknologi. Vind er kommersialisert, og sol er på svært god veg til å bli kommersialisert. Fordelen med tidevasskraft er at den er svært enkel å forutsjå langt fram i tid. Haken er at den er variabel, og det er eit krevjande miljø, med saltvatn og store påkjenninger.

Men det er firma som jobbar med det. T.d. har Tidal sails fått konsesjon på fullskala pilotanlegg i Kvalsundet, i Finnmark. Det vil få ytelse på 6MWe. Så kanskje kjem det. Er piloten vellukka og lønnsom skal du ikkje sjå vekk ifrå at det vil komme relativt kjapt.