I ein teologisk debatt så er eg tilbøyeleg til å vere einig. Problemet er berre at nemde prester forsøker å trykke sitt syn ned i halsen på meg, igjennom innskrenkinger på abort, tåpelige middelalderforslag om å styre kven som får gifte seg, arbeide mot evolusjonsopplæring i skulen, innføre tiltak som kontantstøtte som aktivt motarbeider likestilling, forby forskning på stamceller og ei rekkje andre tiltak - som direkte går utover andre. På grunnlag av den imaginære guden sin.

Då må det vere fullt ut akseptabelt å påpeike at argumentasjonen stammer frå ei (i beste fall) to tusen år gammal bok, og at verda generelt har innsett at det som står i den stortsett er bullshit.

Om eg argumenterte ut frå pastafarianisme ville eg verte ledd ut av salen - med rette. Eller vil du påstå at påstandane mine burde diskuterast ut frå ein antakelse om at FSM er reell? At tyngdekrafta er løgn, og at det er FSM's noodliness som held oss nede?