Så om han spør fint om å få Finnmark, så bør vi godta det?

Kva om han om eit halvår vil ha ein bit av Polen? Eller kanskje eit baltisk land for å få landforbindelse til Kaliningrad? Skal vi diskutere det og?

Sånn heilt konkret. Når vil du settje ned foten og seie nei? Det du i realiteten seier er at vi skal gi etter for trugsmål. Når skal vi slutte å gjere det? Og kvifor på det punktet, og ikkje no?