Teorier vil stortsett sei at dei er rimeleg bra stadfesta, og fungerer innanfor visse rammer. Tyngdekrafta er t.d. ein teori - som forklarer fenomenet bra nok til at vi kan sende mennesker til månen.

Dei kan stortsett ikkje vere fundamentalt feil, men vi oppdager stadig nye nyanser.

Einstein sin relativitetsteori var ei utviding av den klassiske mekanikken. Newton sine lover fungerer ikkje når ein kjem nær lyshastigheten, og kan såleis seiast å vere feil, og Einstein korrigerte det. Like fullt er klassisk mekanikk fullt ut brukbar - med visse avgrensinger.


Og religion er mildt sagt ueigna måte å tilnærme seg det på. VItskapen er ikkje perfekt, men det er den beste metoden vi har for å lære meir om universet. Religion, som per definisjon er dogmatisk, er å blindt godta ting utan forklaring. Vitskapen kan ikkje forklare alt per i dag, men det er det heller ingen som påstår. Kristne vel derimot å peike på gud om dei kkje kan forklare.

Ved første augekast kan det verke absurd, men om du ser på det, slik darwin gjorde, og tenkjer over det, så er ikkje det absurd lenger. Ei heller vanskeleg å forestille seg.

Slik er det med mange ting; ein må settje seg inn i det for å forstå det. Eg kan ikkje forstå korleis ein moderne prosessor fungerer, men den gjer åpenbart det, utan at det er spesielt fornuftig å anta at hagegnomer står bak.